"Un dijaus vrespada, le regent le prenguec a la pesca. Loïset aviá pas jamès vist una ribèra de pròche. Estec estonat de véser tant d’aiga colar, ambe aqueth tan polit brut sus las pèiras. Tot en pescant, le regent li aprenguiá çò qu’èra una ribèra e les servicis que rendiá als òmes ambe les molins. En l’escotant, Loïset se trobava embaranat dins aqueth lòc de silenci, d’ausidas doças, de vista de l’aiga correnta e de tranquillitqt. [...] Un maitin al dejunar, un soldat, en armas, venguec quèrre Loïset al burèu de l’usina. Fusquec pas le sol a èster convocat."