Joan Bordare es d’aquela raça, seca, noseluda, nerviosa, aquela raça que s’encranca a la tèrra dempuèi de sègles e que se fa passar de generacion en generacion, lo gost del trabalh e l’amor gaireben carnal per las qualques ectaras de tèrra que cultiva...
Pr’aquò s’entend ja, pas luènh de la comba dels Vernhes, lo bronzinament dels buldosèrs. D’unes, se disiá, vendrián cercar d’uranium, d’autres, investir lèu dins de futuras demòras...
Dins aquelas annadas 1960, al nom del progrès, lo campèstre va definitivament cambiar.
Dins la comba, Bordare es lo sol païsan a pas voler vendre las tèrras, seriá a pes d’aur. Es sol contra totes per que sa tèrra e dels òmes que s’encargan.

Ancian agricultor, Claude Michelet a totjorn agut lo talent per contar dins sos romans la tèrra e los que l’incarnan.
Son òbra foguèt recompensada amb lo prèmi dels Libraris, lo prèmi Eugène-Le-Roy e lo del Roman popular, entre autras distincions. A, en particular, escrich lo celèbre Dels tordres als lops, lo primièr volume de la granda saga dels Vialhes en Corrèsa.

Michel Villeneuve es un sòci del Centre Cultural Occitan de l’Albigés. Engenhaire a la retirada, viu a Auçac (81) dins la bòria ont es nascut en 1949. La tèrra que demòra es sa primièra publicacion.