Una pastorala provençala per uei, respectuosa dei canons de la tradicion inventada per Antòni Maurel, mai clafida tanben dei bruchs e dei garrolhas de la vida vidanta d’ara.
Una pèça trufarèla onte Sèrgi Bec se garça dei defauts e dei necitges de nòstra societat.
Ambé la musica dei cançons de Miquèu Rey, director de l’escòla de musica d’Ate.
Una pèça trufarèla onte Sèrgi Bec se garça dei defauts e dei necitges de nòstra societat.
Ambé la musica dei cançons de Miquèu Rey, director de l’escòla de musica d’Ate.
Sèrgi BEC es escrivan e poèta occitan, Sèrgi Bec nasquèt en 1933 a Cavalhon. Passèt son enfança dins la vila d’Ate. Après d’estudis de Letras, foguèt jornalista e critic. A partir de 1977, abandonèt lo jornalisme per se consagrar a la cultura per la vila d’Ate. Puèi aprèp 1983, trabalhèt coma director-adjonch del pargue natural de Luberon. Son òbra es compausada de poèmas en occitan. Es tanben un romancièr en francés e participèt o escriguèt mai d’un libre sul patrimòni natural e cultural de Provença.