« E adès serà l’alba ? » tòrna demandar Bèc, pionièr d’amor e incendiari de jòia. « Poemas argerians », del temps de la guèrra, e « Cançons de pas cantar », de las annadas setanta : tant de cridas acusairas jetadas pel morre del temps nòstre.
Sèrgi BEC es escrivan e poèta occitan, Sèrgi Bec nasquèt en 1933 a Cavalhon. Passèt son enfança dins la vila d’Ate. Après d’estudis de Letras, foguèt jornalista e critic. A partir de 1977, abandonèt lo jornalisme per se consagrar a la cultura per la vila d’Ate. Puèi aprèp 1983, trabalhèt coma director-adjonch del pargue natural de Luberon. Son òbra es compausada de poèmas en occitan. Es tanben un romancièr en francés e participèt o escriguèt mai d’un libre sul patrimòni natural e cultural de Provença.