Es pas trop fingareu, lo comte Gaëtan Caüzax daus Ombradors, tot nòble e chastelan que siá, es avugle, a totjorn freg, a totjorn mestier de beure et de pissar, e son caractari, vos dises pas ! E pertant son passat de brilhant comissari de policia e sa reconversion en enquestaire privat li donan l’ocasion de resòure los misteris los mai de pas creire que siá : lo de l’òrra cava de las pissaratas, lo daus esbratas que semblan se rencontrar a chasque conh de ruá a Bordeu, lo de la femna que sos òmes semblan un pauc tròp sovent tombar de naut, lo de la maison de repaus ente lo monde mòren d’un biais estranh, lo dau dròlle mut surtit de degun luòc sus una plaça de Clarmont, lo de la maison trevada per lo poëma verenós d’un dich Rimbaud (Artur)...
Si i veu gaire, a tota sa testa e mercés a Júlian Vernhanegra e a Franscisco Iglesias, dos ancians arcandiers passats a son servici, saurá plan trobar la cencerna de quelas enquestas vertadierament de pas creire. E quante la fina còla laissará lo chasteu daus Ombradors per partir en chaça, artelhatz vos, monde, auretz pas ’chabat de rire et de frijolar !