Jacme BOISGONTIER - Robèrt DARRIGRAND
Condes deus monts e de las arribèras (gasc) (ATS 29)
Trenta nau contes amassats dens las montanhas e las vaths deu Bearn e de la Bigòrra per Badiolle, Batcave, Camelat, Carrère, Charbonneau, Dejeanne, Lafore, J-V Lalanne, Lespy, Pelisson e Rondou.
"Lo lop e lo renard qu’èran estats longtemps camaradas : l’un qu’avè la fòrça, l’aute qu’avè l’adreça. Tant qui’s podón aviéner, lo topin que parlacà adarron e lo cròfo ne mancà pas jamei de gigòts de moton ne de corpions de garía. Mès l’amistat de la gahoalha que passa autan viste, per lo mens, com l’aiga deu Gave a la sason de las maiadas.
"Bèthlèu donc cadun que voló har per si. Lo renard ne patí pas tròp de hami ; mès lo praube diable de lop que viengó magre com un cent de claus e lo codic deu cuu que’u vadó a puish près autant agut com a las jòtas qui an hartèra de tirar o de neurir.
"Quan lo diable n’a pas arren a har, que’s grata las unglas..."
"Lo lop e lo renard qu’èran estats longtemps camaradas : l’un qu’avè la fòrça, l’aute qu’avè l’adreça. Tant qui’s podón aviéner, lo topin que parlacà adarron e lo cròfo ne mancà pas jamei de gigòts de moton ne de corpions de garía. Mès l’amistat de la gahoalha que passa autan viste, per lo mens, com l’aiga deu Gave a la sason de las maiadas.
"Bèthlèu donc cadun que voló har per si. Lo renard ne patí pas tròp de hami ; mès lo praube diable de lop que viengó magre com un cent de claus e lo codic deu cuu que’u vadó a puish près autant agut com a las jòtas qui an hartèra de tirar o de neurir.
"Quan lo diable n’a pas arren a har, que’s grata las unglas..."
Robèrt Darrigrand, qu’ei vadut a Ortès en 1934, qu’ei ispanista e lingüista occitan.