Dins aquel temps, demoravi dins un lotjament de foncion quilhat al solièr quatren, en dessuta del dormitòri dals pensionàrias del Licèu de Santa Peca. Sul meteis palièr se trobava un membre reservat al mond de passatge. Aquela cambra pròcha lo miu apartament foguèt jamai una font de problèmas, al contrari. Pendent l’annada escolara èra sempre ocupada per quauqu’un : susvelhant, professor, factotum o l’assistant anglés del moment quand se’n trobava un.
Una annada aguèrem aquí una assistanta anglesa fòrça joveneta, tot bèu just dètz e uèch ans e la me calguèt un pauc maternat. I aviá dins lo membre una aguièra, un miralh, una taula, una cadièra, un lièch e un cabinet pichòt per sarrar son bagatge, èra pas possible de se far caufar ren, atanben, li aviái prepausat de venir en cò miune per çò far.