Sèrgi GAIRAL
Lo fuèlh rosegat (ATS 192)
Fabrice est un enfant de six ans, très éveillé, qui sait lire, et qui a deux sœurs plus âgées que lui. Il passe beaucoup de temps avec ses grands-parents paternels, et souvent avec le grand-père, qui a récupéré la bibliothèque d’une tante décédée. Fabrice aime feuilleter ces livres, les encyclopédies, les dictionnaires surtout, passionné qu’il est par les mots. Un jour, un feuillet tombe de l’un de ces dictionnaires, mais il en manque une moitié, qui est l’autre moitié d’un texte que le garçon veut découvrir pour connaître le contenu du message. Où est donc passé le morceau manquant ?
Fabrici es un dròlle de sièis ans, bravament esperdigalhat, que sap legir, e qu’a doas sòrres pus vièlha qu’el. Passa fòrça temps amb los grands pairals, e sovent amb lo pepin, qu’a recuperada la bibliotèca d’una tanta defuntada. Fabrici aima de fulhetar aqueles libres, las enciclopedias, los diccionaris mai que mai, qu’es apassionat pels mots. Un jorn, un fuèlh tomba d’un d’aqueles diccionaris, mas ne manca una mitat, qu’es l’autra mitat d’un tèxt que lo dròlle vòl descobrir per conéisser lo contengut del messatge. Ont es passat lo tròç que manca ?
Sèrgi GAIRAL. Naissance : 19 février 1948 à Castres (Tarn). Licence d’espagnol à Toulouse. Professeur d’espagnol. Retraité depuis 2008. Cours et ateliers d’occitan. Collaboration aux dictionnaires de Christian Laux, Cantalausa et la méthode Cap a l’Occitan (IEO). Conférence sur l’émigration rouergate en Argentine.
Marié, trois enfants.
Marié, trois enfants.
Sèrgi GAIRAL. Naissença : 19 de febrièr de 1948 a Castras (Tarn). Licéncia d’espanhòl a Tolosa. Professor d’espanhòl. Retirat dempuèi 2008. Corses e talhièrs d’occitan. Collaboracion als diccionaris de Cristian Laus, Cantalausa, e lo metòde Cap a l’Occitan (IEO). Conferéncia sus l’emigracion roergassa en Argentina.
Maridat, tres enfants.
Maridat, tres enfants.
« Çò que mai lo desesperava èra d’aver trobada pas qu’aquela mitat de fuèlh. L’autra mitat per fòrça aviá existit, un tròç de papièr qu’auriá pogut véser e mai tocar. L’agèsse dins las mans, la responsa seriá pas endacòm mai, mas qual sap se i aviá una responsa.
Èra aquí que soscava, que començava de se dire que tanplan èra un messatge bufèc, escrich per qualqu’un que voliá enganar los autres o simplament los far cercar. Ni per tot, òm i podiá creire, que conteniá de causas senadas e de bon comprene, coma : « Cercaràs de mots… que te menaràn a d’autres, e descobriràs un fum de causas desconegudas. ». Aquò èra quicòm qu’el, lo Fabrici, constatava regularament dempuèi que lo consultava (lo diccionari). Li permetiá de descobrir la lenga, d’unas causas que benlèu li servirián tota la vida, d’autras que benlèu li servirián pas, mas èran pas secrètas per degun ; sufisiá de dobrir lo diccionari. »
Èra aquí que soscava, que començava de se dire que tanplan èra un messatge bufèc, escrich per qualqu’un que voliá enganar los autres o simplament los far cercar. Ni per tot, òm i podiá creire, que conteniá de causas senadas e de bon comprene, coma : « Cercaràs de mots… que te menaràn a d’autres, e descobriràs un fum de causas desconegudas. ». Aquò èra quicòm qu’el, lo Fabrici, constatava regularament dempuèi que lo consultava (lo diccionari). Li permetiá de descobrir la lenga, d’unas causas que benlèu li servirián tota la vida, d’autras que benlèu li servirián pas, mas èran pas secrètas per degun ; sufisiá de dobrir lo diccionari. »