Lo contaire principièc :
«Per poguer sègre lo recit se chal abandonar a son movement. Es en aqueu balançament que lo recit pòt inspirar e espirar lo sofle qu’atravèrsa diferents mondes, coneissuts o inconeissuts, ordinaris o magics, vesibles o invesibles.
Lo conte, eu, es aqueu luec de rescontre, mas sa realitat es tan fòrta que vivo son existéncia coma una chausa en se. Son existéncia me fai pensar au punt de balançament de tota respiracion, invesible de segur, ni per tan ben real !...»
Al fial de rescontres, de sòmis, de legendas, la quista iniciatica, esoterica, animista de quatre romieus cap a una compreneson fonza e poëtica de l’univèrs...