"Qu’èran arribats au clòt esmalit. Que devèn estar ua vintena d’òmis dab barròts a la man Adara, aquiu au pè de la maison de la Marleta los mei galhards, los mei hardits, qu’èran los qui mei e’s caravan. Qu’avèn lo còr premut de’s trobar en tau endret ad aquera òra. Ne gausavan pas passar lo portalèr en sabent que per darrèr la mort avè dalhat.
(...) A la lutz de las duas lantèrnas que s’i vedó mei clar que dab lo luquet deu Padre. Lo tablèu que’us pareishó dens tota la soa orror..."
(...) A la lutz de las duas lantèrnas que s’i vedó mei clar que dab lo luquet deu Padre. Lo tablèu que’us pareishó dens tota la soa orror..."
Jan CASTELLU-SABALOT vadut a Gestàs (Biarn) en 1896 d’ua soca de mestieraus biarnés : tisnèrs, molièrs, topièrs, flabutaires, menestrèrs, menusèrs. En sus deu son mestièr de menusèr Sabalòt que s’ei consagrat a la lenga gascona en publicant pèças de teatre jogadas peus Biarnés gaujós, tropa que bastí en 1947.
Sabalòt qu’ei mort quan lo son libe s’anava publicar (mai 1981).