En bona lenga d’òc, es que cal dire contèst o contèxte, unicòrn o unicòrne, volum o volume ? Es qu’es una simpla question de convencion ?
La tèsi sostenguda per Jacme Taupiac es que dins un fum de mots de formacion sabenta emai dins qualques mots de formacion populara (coma la prepausicion ambe, la question de saber se cal o se cal pas un e de supòrt es pas quicòm d’arbitrari : se tracta de respectar d’un biais coerent l’autentica fonologia de l’occitan modèrne.
L’analisi tecnica d’aquela importanta question de codificacion mena l’autor a afirmar tres causas que seràn susprenentas per mai d’un lector :
- Tant lo catalan coma l’occitan an totjorn agut tendéncia a avere un e de supòrt dins los mots de formacion sabenta : unicòrn (sens e de supòrt es lo nom ancian de la bèstia fabulosa ; unicòrne (ambe un e es l’adjectiu correspondent, de formacion sabenta.
- MISTRAL qu’escriu filoulogue "filològue", filousofe "filosòfe"... a una codificacion que sovent es la bona.
- ALIBÈRT, après aver longament trantalhat e sens aver analisat lo problèma pro a fons, causiguèt en 1935, dins la Gramatica Occitana una codificacion qualque còp tròp arcaïzanta.