Ferran Delèris (en francés Ferdinand Deleris - Vòrs e Bar, Roergue, lo 23 de julh, de 1922 - lo 19 de febrièr de 2009), es un escrivan roergàs d’expression occitana e francesa.
Nascut en Roergue dins una familha de bordièrs, fugiguèt en Espanha durant l’ocupacion alemanda. Arrestat per las autoritats franquistas, foguèt liberat mercé a l’edat faussa marcada sus sos faus papièrs. Aital poguèt persègre sa fugida fins en Marròc ont junhèt las fòrças francesas liuras e finiguèt la guèrra coma paracasudista.
Après la guèrra trabalhèt en Indochina (ont coneguèt sa molhèr amb qui aguèt dos filhs e una filha) entrò la fin de la preséncia francesa puèi a Madagascar al moment de son independéncia (èra conselhaire del primièr president Tsiranana).
Escriguèt primièr en francés, de romans e de libres sobre Madagascar. Son primièr roman en occitan foguèt l’Aucon (1992), seguit per dos autres : Pèire e Maria (1996) e Los Crocants de Roergue (2000).
L’Aucon tracta de la segonda guèrra mondiala dins lo contèxte occitan amb un fons d’istòria de Mafia. Pèire e Maria parla de la Primièra Guèrra Mondiala. Los Crocants de Roergue conta l’istòria de Joan Petit (devengut famós amb la cançon tradiconala e tanben amb la cançon de Los de Nadau : Auròst tà Jan Petit) e tanben la dels crocants de 1643.
Escriguèt tanben una autobiografia, Memòris qu’i contèt son istòria occitana, militara, indochinesa e malgasha.
Moriguèt en 2009 e es sepelit dins sa vila nadala de Vòrs, en Roergue.