Pèire Bèc (en francés Pierre Bec), (Paris 1921, Peitieus 30 juin 2014) èra lingüista occitan e un dels mai eminents especialistas de la literatura e de la lenga d’òc. En 1968, publiquèt sa tèsi Les Interférences linguistiques entre gascon et languedocien dans les parlers du Comminges et du Couserans. En 1973 paréis un obratge important per la filologia e dialectologia occitana: Manuel pratique d’occitan moderne.

Es lo primièr lingüista qu’a fach un trabalh scientific per estandardizar l’occitan sus de basas racionalas, al començament dels ans 1970 (vejatz occitan larg).

Foguèt professor a l’Universitat de Peitieus. Es tanben escrivan e poeta.

Demest sas autras òbras mai importantas, cal citar Manuel pratique de philologie romane e sa Langue occitane (colleccion Que sais-je ?).

President de l’IEO : 1962 - 1980