IEO Edicions
Metaf(r)iccions a Collisioncity

Parution : 01/11/2020
ISBN : 9782859106102
172 pages
13.5 x 18
15.00 €
Florian VERNET
Metaf(r)iccions a Collisioncity
Atots n°223
Plega 2020
Édition financée par l’IEO sur ses fonds propres
Et bien même si vous ne vouliez pas y croire, dans une ville comme Collisioncity et à l’heure actuelle, vous risquez d’y rencontrer de tout : un biologiste (démoniaque) ; un détective (facultatif) ; des Ninjas (ces guerriers implacables déguisés en chaussettes) ; des pensionnaires d’une maison de retraite (sur le chemin de l’évasion).

Et il se peut également que vous croisiez une bombinette antillaise (inspectrice de police) ; un perroquet sous acide qui se prend pour un téléévangéliste ; un capitaliste ancien légionnaire affecté d’un complexe d’Oedipe de première. Un Yacht quasi clandestin dans le port de Badagobi ; une sex-tape originale et le Turbo Brain pour mettre le feu aux poudres.

Sans compter sur ce que vous aurez évité.
Emai o volguèssetz pas creire, dins una vila coma Collisioncity e pel temps que fa, riscatz d’i rencontrar de tot : un biologista (demoniac) ; un detectiu (facultatiu) ; de Ninjas (aquestes guerrièrs implacables desguisats en caucetas) ; de pensionaris d’un ostal de retirats (sul camin de l’evasion).

E s’aquò vira una bombineta antilhesa (inspectritz de polícia) ; un papagai jos acide que se pren per un teleevangelista ; un capitalista ancian legionari afectat d’un complèxe d’Edip de competicion. Un yacht gaireben clandestin dins lo pòrt de Badagòbi ; una sex-tape originala e lo Turbo Brain per metre lo fòc a las estopas.

Sens comptar çò qu’auretz evitat.

Florian VERNET (Béziers, 1941) est un linguiste, pédagogue et écrivain occitan. Ancien professeur d’occitan à l’Université Paul Valéry de Montpellier, il est également membre de l’Acadèmia Occitana-Consistòri del Gai Saber et aussi du conseil linguistique du Congrès Permanent de la Lenga Occitana.
Florian VERNET (Besièrs, 19 d’abril de 1941) es un lingüista, pedagòg e escrivan occitan. Foguèt professor d’occitan a l’Universitat Pau Valèri de Montpelhièr abans de prendre la retirada en 2006. Es tanben un dels membres de l’Acadèmia Occitana-Consistòri del Gai Saber e a l’encòp del conselh lingüistic del Congrès Permanent de la Lenga Occitana.

[...]Una votz d’ostessa (dins l’estil aeropòrt internacional, puslèu, que non pas de las de 3615 « En lebreta ») se presenta. Compreni pas tròp al nom de quina entitat perque lo sigle m’escapa. Se desencusa de me destorbar tan tard e mai un dimenge e me demanda se me seriá pas possible de passar (sembla considerar que vau acceptar sens discutir) al domicili « personal » de Sénher Trastèja-Maganha (Gerard de son prenom), dins la matinada del diluns, digam vèrs nòu oras. Al domicili « personal », o auretz notat, valent a dire a son castèl a la campanha, que non pas, prosaïcament, dins los burèus de l’ostalici ont se troban los sètis de sas incomptablas entrepresas, e tanpauc dins un de sos apartaments de prestigi en vila.
Son patron auriá censadament besonh del conselh d’un especialista. L’entrevista – çò ditz per m’agranar, tanplan – poiriá desbocar sus un contracte e un engatjament chucós. De tota mena, se ne sortís pas res d’aquesta entrevista, mon desplaçament me serà pagat tin-tin.
E aquí, forçadament, cal que vos explique. Trastèja-Maganha, aquí un nom que fa ofici de mot de Santa Clara dins los mitans informats, e mai non informats del canton. Quand demoratz a Collisioncity, avètz pas besonh d’anar furgar sus Wikipedia : lo gus es conegut coma los OGM. Es lo personatge mai ric de la vila, e foguèsse pas que de la vila, seriá ja quicòm. Es de fach una de las grandas fortunas de la region Occitania, un òme influent, gaireben inaccessible al vulgum pecus...
Revue de presse
Consulter Florian Vernet balha una estèla de mai al cèl de la literatura policièra Pèire Rabasse Lo Lugarn, 20/12/2020
Florian Vernet balha una estèla de mai al cèl de la literatura policièra
A la mitat del sègle passat la literatura nòstra coneissiá gaire los romans. La pròsa èra l’enfant paure de la literatura. A n’aquela epòca tot, o tot gaireben tot, èra consacrat a la poësia. Amb la generacion dels Robèrt Lafont, Ives Roqueta, Pèire Pessemessa e maites autres, las causas comencèron per cambiar. Non solament la literatura romanesca foguèt de mesa, mas demest aquesta nasegèt la literatura policièra. A la debuta pas que qualques romans, mas tre las annadas 1980, [...] mai nombroses foguèron los escrivans de lenga nòstra que se lancèron dins l’escritura de la literatura negra. Los primièrs a dobrir lo bal foguèron Gui Vialar, Pèire Lagarda, Raimond Guiraud, Amada Biòt, Claudi Barsòtti. E ja a n’aquela pontanada, demest lo dançaires caliá comptar amb Florian Vernet.

Aquel genre literari sembla anar coma un capèl sul cap a l’escrivan besierenc. Ne vòli per pròva que fa ara quaranta ans que publica de romans policièrs. A cada parucion es un vertadièr plaser pels amators d’aquesta liberatura qu’es segurament pas la mai aisida de capitar. Los escrivans que s’i coneisson vos diràn totes qu’es mai aisit d’alestir una literatura pesugassa que de n’escriure una de leugièra. En literatura, la leugièretat val d’aur e ne cal de tonas per alestir un roman policièr.

Florian Vernet s’agrada a crear d’istòrias a dormir drech. Se regala de mestrejar un estil aerian que passa a ras de turras sus las pichonas misèrias de l’umanitat sens ne far tot un catequisme, mas un dessèrt. Se congosta a contar d’istòrias filosoficas jol cobèrt de la galejada e de la caricatura. Son biais de las apertesir nos encanta a cada òbra e particularament per aquestas Metaf(r)iccions a Collisioncity. Justament, de friccions, parlem-ne ! L’autor las nos escalcís amb una golardisa que se pòt pas dire, mas sonque legir. Si-ben-tant, legir la literatura policièra de Florian Vernet es totjorn un grand moment de lectura. Es un indicible plaser que cal viure en dirècte sus las marcas negras de las paginas blancas.

Son detectiu es un personatge curiós que viu amb son temps, o puslèu que s’arrenga amb son temps. Fabian Valada, es son nom, se diriá que se daissa portar pels eveniments puslèu que de los congrear. Mentretant, coma dins tot bon roman policièr es totjorn exactament aquí ont s’espèra pas. Es benlèu de son imprevisibilitat que tira sa fòrça. Es sempre a bombir e a rebombir. E quand cauca a costat de l’ièra, a lèu fach de retrobar son camin, o puslèu de n’endralhar un autre a la risca de se i tornar pèrdre. Mas fin finala, coma tot vertadièr eròi, a lèu fach de se trobar immudablament al bon endrech al melhor moment. Mancariá pas mai qu’aquò !

Florian Vernet e Fabian Valada nos passejan al grat de lor fantasiá per las carrièras de Collisioncity, una ciutat mejana occitana coma n’i a tantas dins nòstra tras que luminosa patria. I rescontran de gents de tota condicion sociala, de tota edat e subretetot de tot perfil psicologic. Per çò que, d’evidéncia, un roman policièr es tanben una analisi psicosociala fina. Los personatges descrichs an de caractèrs plan (o plan mal) trempats. Los que son marrits fan mina d’èsser gents, e, contra tota espèra, lo contrari. Lo roman trabalha aicí coma revelator de las condicions umanas, pas totjorn relusentas.

Aquelas metafriccions calfan a blanc abans d’èsser trempadas dins l’òli de l’ironia plasenta e de la franca complicitat entre autor e legeires. Lo tot per una resulta que, solide, ne regaudirà mai d’un.

Cal mercejar francament l’Institut d’Estudis Occitans al nivèl nacional, qu’amb de mejans reduchs per en causa de l’ostracisme de las autoritats politicas sucursalistas, contunha pauc o pro a publicar sa plega de pròsa occitana. Rason de mai per nosaus de contunhar de legir çò qu’espelís. Ne va de la literatura occitana coma de la premsa. Se totes los que son capables de legir la lenga nòstra e qu’an enveja de la defendre s’èran abonats al setmanari La Setmana, aquesta auriá pas jamai fach quincanèla. Se deman volèm aver totjorn una literatura tan viva (o encara mai viva) que la qu’avèm d’uèi, nos cal far l’esfòrç de legir tot çò editat. Disi plan « tot », qu’abans de dire que quicòm es pas bon, lo cal aver legit.
Pèire Rabasse
Lo Lugarn, 20/12/2020
Retour au sommaire des articles
Réalisation : William Dodé - www.flibuste.net | Graphisme www.charlottelambert.net | IEO Difusion - IEO/IDECO - ZA plaine St-Martin - 81700 Puylaurens Remonter Tornar pujar