Parution : 13/05/2022
ISBN : 9782859106270
200 pages
14 x 21 cm
16.00 €
ISBN : 9782859106270
200 pages
14 x 21 cm
16.00 €
Francisco de Quevedo
Lo Rapinaire
"El Buscón", traduccion occitana de Joachim Blasco
n°16 de la colleccion
n°16 de la colleccion
Francisco de Quevedo y Villegas (1580-1645) es un dels escrivans mai importants del sègle XVII espanhòl e, amb Cervantes, lo mai conegut. Desplega sos talents a l’epòca del barròc triomfant a travèrs la poesia e d’escrits politics e satirics. "Lo Rapinaire" es son òbra mai coneguda. Un pauc informala, mas d’una truculéncia geniala, travèrsa los sègles per nos porgir un retrach sens concessions, encara que prudent, dels vicis de son sègle. Es per aquò que las primièras edicions se faguèron fòra lo reiaume de Castelha ont l’Inquisicion impausava sa lei.
Editat amb l’ajuda del conselh regional Occitanie-Pyrénées-Méditerranée
Editat amb l’ajuda del conselh regional Occitanie-Pyrénées-Méditerranée
– L’Inquisicion ? faguèt ela, e s’estrementiguèt. Es qu’ai fach quicòm contra la fe ?
– Es çò pièger que se pòt far, li disiái, vos trufetz pas dels inquisitors. Vos cal dire que foguèt un moment de baujum e que vos desdisètz, e negatz pas lo blasfèmi ni l’irreveréncia.
Ela, espantada, diguèt :
– E diga-me, Pablos, se me desdisi, me castigaràn ?
– Non, li respondèri, perque se contentaràn de vos absòlver.
– Alara me desdisi, diguèt. Mas diga-me tu de qué, que ieu o sabi pas, sus las anmas de mos defunts, que repausen en patz.
– Es possible que sapiatz pas de qué ? Sabi pas cossí o dire que l’irreveréncia es tala que me fa paur. Vos rapelatz pas qu’avètz sonats los polets piu, piu, quand Piu es lo nom dels papas, vicaris de Dieu e caps de la Glèisa ? Gaitaz un pauc lo pecadilh.
Ela demorèt coma mòrta, e diguèt :
– Pablos, o diguèri, mas que Dieu me perdone pas se foguèt amb malícia. Ieu me desdisi. Veja se i a mejan per que se pòsca excusar çò que fa que m’acuson, que me morirai se me vesi davant l’Inquisicion.
– Es çò pièger que se pòt far, li disiái, vos trufetz pas dels inquisitors. Vos cal dire que foguèt un moment de baujum e que vos desdisètz, e negatz pas lo blasfèmi ni l’irreveréncia.
Ela, espantada, diguèt :
– E diga-me, Pablos, se me desdisi, me castigaràn ?
– Non, li respondèri, perque se contentaràn de vos absòlver.
– Alara me desdisi, diguèt. Mas diga-me tu de qué, que ieu o sabi pas, sus las anmas de mos defunts, que repausen en patz.
– Es possible que sapiatz pas de qué ? Sabi pas cossí o dire que l’irreveréncia es tala que me fa paur. Vos rapelatz pas qu’avètz sonats los polets piu, piu, quand Piu es lo nom dels papas, vicaris de Dieu e caps de la Glèisa ? Gaitaz un pauc lo pecadilh.
Ela demorèt coma mòrta, e diguèt :
– Pablos, o diguèri, mas que Dieu me perdone pas se foguèt amb malícia. Ieu me desdisi. Veja se i a mejan per que se pòsca excusar çò que fa que m’acuson, que me morirai se me vesi davant l’Inquisicion.
